Czym różni się leniwe oko od ambliopii? Czym może grozić nieleczenie leniwego oka? Czy osoba z leniwym okiem może starać się o prawo jazdy? Sprawdź, jak możesz pomóc swojemu dziecku!
Czym jest leniwe oko?
Leniwym okiem nazywa się schorzenie, polegające na nieprawidłowym odchyleniu gałki ocznej lub ustawienie oczu. Może być wynikiem zeza jednego oka lub krótkowzroczności w jednym oku i nadwzroczności w drugim (czyli różnowzroczność). Do przyczyn leniwego oka zaliczają się również:
- urazy oka,
- wrodzoną zaćmę,
- nadwzroczność (dalekowzroczność),
- krótkowzroczność,
- astygmatyzm,
- choroby siatkówki,
- wysięk w ciele szklistym.
Na leniwe oko składa się ambliopia i strabismus. Ambliopia jest wadą rozwojową, która polega na braku współdziałania między okiem a mózgiem – mózg “ignoruje” informacje z jednego oka. Strabismus z kolei oznacza zeza, czyli nierówne ustawienie gałek ocznych i nieprawidłowe działanie otaczających je mięśni, odpowiadających za kierowanie oczu na jeden punkt.
Choroba z reguły rozwija się w okresie niemowlęctwa. Dzieci nie zdają sobie sprawy z tego, że coś z ich wzrokiem jest nie tak, bo widzą w określony sposób od urodzenia. Dlatego tak ważne są regularne wizyty u okulisty.
Uciekające oko do środka
Leniwe oko może spowodować poważne problemy zdrowotne. Jeżeli chore oko będzie coraz rzadziej używane, będzie oznaczać to utratę wzroku. Istnieje również ryzyko utraty wzroku w silniejszym oku oraz utrata widzenia obuocznego, która prowadzi do zatracenia zdolności postrzegania głębi.
Leniwe oko – objawy i leczenie
Leniwe oko objawia się poprzez pogorszoną ostrość widzenia i osłabioną ruchomością gałek ocznych. Leczenie leniwego oka polega na noszeniu specjalnych okularów – tzw. piratek, w których jedno oko jest zakryte, co wymusza na pacjencie patrzenie leniwym okiem. Dodatkowo, stosuje się rehabilitację, która polega na ćwiczeniach poruszania gałkami ocznymi. Czasami niezbędna okazuje się operacja mięśni oka. Polega ona na osłabieniu lub wzmocnieniu mięśni danego oka.
Należy pamiętać, że im szybciej leniwe oko zostanie zdiagnozowane, tym lepsze będą wyniki leczenia.
Krzywe oczy – ćwiczenia
W leczeniu leniwego oka stosuje się między innymi rehabilitację, a tym samym – określone ćwiczenia wzrokowe: celownicze, lokalizacyjne i pleoptyczne. Ćwiczenia celownicze polegają na stymulowaniu koordynacji między leniwym okiem a ręką. Pomagają w tym takie czynności, jak: malowanie, nawlekanie koralików lub układanie klocków. Lokalizacyjne mają na celu wymuszenie prawidłowego ustawienia oka. Natomiast pleoptyczne polegają chociażby na oświetlaniu siatkówki chorego oka za pomocą takich przyrządów, jak pleoptofor lub eutyskop. Do aktywności wspomagających leczenie zalicza się także granie w gry komputerowe.
Leniwe oko u dorosłych
Mimo iż leniwe oko z reguły występuje u dzieci, może wystąpić także u dorosłych. Co ciekawe, osoba z leniwym okiem może ubiegać się o prawo jazdy – dotyczy to kategorii A, B i T. Warunki są następujące:
- od powstania jednooczności lub diplopii upłynął minimum rok,
- pole widzenia kandydata wynosi co najmniej 120 stopni,
- ostrość widzenia w zdrowym oku wynosi nie mniej niż 0,5 z korekcją.
Czyli – jeżeli u pacjenta występuje niedowidzenie jednooczne, a zachowane jest widzenie w zdrowym oku i występuje odpowiednie pole widzenia, może on ubiegać się o prawo jazdy kategorii A, B i T. W przypadku prawa jazdy C i D, u kandydata musi występować widzenie obuoczne, które następuje po wyleczeniu leniwego oka. Dopiero wtedy, po skontrolowaniu przez lekarza, pacjent będzie mógł starać się o prawo jazdy wyższych kategorii.
Sprawdź: Jak leczy się dalekowzroczność?
